PIERWSZA WIZYTA U PSYCHOLOGA DZIECIĘCEGO CZ.2
Jak wygląda pierwsza wizyta u psychologa dziecięcego
Na pierwszą wizytę do psychologa dziecięcego najczęściej zapraszani są sami rodzice (bez dziecka). Najbardziej pożądaną sytuacją jest obecność obojga rodziców na konsultacji. Oczywiście z różnych przyczyn nie zawsze jest to realne. Podczas pierwszego spotkania psycholog zbiera wywiad – stara się jak najlepiej poznać i zrozumieć trudności z jakimi się zgłaszasz. Bardzo ważna jest szczerość i zaufanie do specjalisty. Aby oddziaływania terapeutyczne były skuteczne a pomoc mogła być efektywna, niezbędne jest, abyś mówił o wszystkim, co Cię martwi. Nie warto pomijać prawdę i zatajać istotne fakty. Pamiętaj, że psycholog dziecięcy jest objęty tajemnicą zawodową, wszystko co powiesz podczas spotkania podlega ochronie. Podczas pierwszej wizyty zawsze szczegółowo informuję rodziców, o tajemnicy jaka mnie obowiązuje oraz jej granicach.
Może być tak, że psycholog na kolejne spotkanie/spotkania również zaprosi samych rodziców w celach dalszego zbierania wywiadu – to zależy od charakterystyki problemu, wieku dziecka oraz sposobu pracy specjalisty. O wszystkim powinieneś zostać szczegółowo poinformowany na pierwszym spotkaniu. W razie wątpliwości bądź pytań dotyczących sposobu pracy, nie bój się pytać – psycholog jest po to, aby pomóc 🙂
Po dokładnym zrozumieniu trudności z jakimi zgłaszają się rodzice i wspólnych celów, które chcemy osiągnąć, ustalam z rodzicami wstępny plan terapii. Może być tak, że po kilku pierwszych spotkaniach z dzieckiem ponownie zapraszam rodziców w celu omówienia moich obserwacji i ewentualnego zmodyfikowania planu terapii.
O co może Cię zapytać psycholog podczas pierwszej wizyty
Pierwsza wizyta u psychologa dziecięcego służy przede wszystkim poznaniu się, zgłębienia problemu, z którym się zgłaszasz oraz sprawdzeniu czy chcesz z danym psychologiem rozpocząć współpracę. Psycholog skupia się podczas tego spotkania głównie na możliwie najlepszym poznaniu i zrozumieniu Twojej trudności. W tym celu podczas rozmowy będzie zadawał dużo pytań, być może wydadzą Ci się one nieistotne bądź wręcz błahe. Czasami możesz odnieść wrażenie, że kilka razy pyta o to samo, przez co możesz pomyśleć, że nie słucha Cię uważnie. Nic bardziej mylnego! Najczęściej kilkukrotne pytanie o to samo, wynika z dążenia do najdokładniejszego poznania i zrozumienia, co chcesz przekazać, jak rozumiesz różne stwierdzenia, których używasz oraz co dokładnie masz na myśli.
Pierwsza wizyta u psychologa dziecięcego ma na celu poznanie i zrozumienia trudności. Psycholog, aby móc to osiągnąć, musi uzyskać wiele informacji na temat dziecka. W związku z tym pyta o kwestie związane z przebiegiem ciąży i porodu, rozwojem dziecka, jak radzi sobie w szkole/przedszkolu, jak wyglądają jego relacje z dorosłymi oraz rówieśnikami, jak wygląda jego sytuacja rodzinna. Dodatkowo psycholog może dopytać czy dziecko dotychczas korzystało z pomocy psychologa, psychiatry, poradni psychologiczno-pedagogicznej, a jeśli tak, to może poprosić o wydane opinie, zaświadczenia, podjęte terapie itp.
Psycholog podczas pierwszej wizyty zapyta oczywiście również o problem, z którym przychodzisz, dlaczego zdecydowałeś się odbyć konsultację, od kiedy problem występuje i czy jego pojawienie się związane jest z jakimś konkretnym czynnikiem wyzwalającym, w jakich okolicznościach się nasila/słabnie, jakich strategii radzenia sobie używaliście dotychczas, jakie są konsekwencje danego problemu dla dziecka/rodziców/otoczenia oraz wiele innych pytań z tym związanych. Staraj się odpowiadać wyczerpująco, zgodnie z prawdą, dzięki temu psycholog będzie miał szansę na to, aby zrozumieć mechanizmy związane z problemem oraz dobrać najlepsze metody pracy.
Jak przygotować dziecko na wizytę u psychologa
Rodzice często zastanawiają się, czy w ogóle informować swoją pociechę o tym, że zabierają ją na wizytę do psychologa dziecięcego. Im młodsze jest dziecko tym większa pokusa, aby wymyślić historię o odwiedzinach u starej koleżanki mamy bądź “cioci, która tylko z nim porozmawia”. Rodzice próbują nieraz wciągnąć w swoje kłamstwo także psychologa, prosząc, aby potwierdził i podtrzymał ich wersję. Jest to oczywiście niedopuszczalne i nic dobrego ze sobą nie przyniesie. Podstawą każdej relacji (również terapeutycznej) jest szczerość. Okłamując dziecko (w jakiejkolwiek sytuacji) okazujemy mu brak szacunku oraz nadszarpujemy jego zaufanie do nas (nas jako rodziców, nas jako specjalistów), co może z góry skazać terapię na porażkę, a przynajmniej znacznie utrudnić współpracę. Niewątpliwie rodzice kierują się dobrem dziecka i starają się je uchronić przed stresem, jednak pomijanie prawdy czy wręcz kłamanie może przynieść jedynie szkody. Dlatego poniżej pokażę Wam jak przygotować dziecko na wizytę u psychologa dziecięcego oraz obniżyć napięcie i sprawić, aby dziecko jak najlepiej rozumiało sytuację.
Co, jak i kiedy zatem powiedzieć? Przede wszystkim prawdę, w sposób dostosowany do możliwości dziecka, z wyprzedzeniem nie większym niż kilka dni. Przekaz powinien być dopasowany do wieku dziecka, jego wrażliwości i tego na ile odczuwa dyskomfort związany z problemem. Bardzo pomocna jest autentyczność i szczerość rodziców. Można wyjaśnić dziecku, że pójdziecie na wizytę do psychologa dziecięcego, aby pani mogła pomóc mu w poradzeniu sobie z tym, co stanowi trudność. Warto podkreślić, że kierujemy się troską, a specjalista jest po to, aby pomóc. Rodzice najlepiej znają swoją pociechę, co jest największym zasobem, który można wykorzystać do zaplanowania rozmowy. Dobrze jest też poprosić dziecko o zgodę na taką wizytę, aby podkreślić jego czynny udział w procesie terapeutycznym oraz autonomię. Daj dziecku przestrzeń na zadawanie pytań, rozwiej wątpliwości, aby zapewnić jak największy komfort i jak najmniej stresu. Ja przed pierwszą wizytą dziecka instruuję rodziców na co warto zwrócić uwagę, jak rozmawiać, pomagam zaplanować taką rozmowę i szczegółowo opowiadam o tym, jak będzie ta wizyta wyglądała, aby mogli przygotować odpowiednio dziecko i jak najlepiej zwizualizować to, co będzie się działo w gabinecie. Dobrze przeprowadzona rozmowa rodziców z dzieckiem znacznie obniża napięcie i emocje związane z konsultacją. Możesz poprosić swojego psychologa, aby pomógł Ci przygotować się do przekazania dziecku informacji o zaplanowanej wizycie u psychologa dziecięcego.
Pierwsza wizyta u psychologa dziecięcego – nie ma się czego bać
Psycholog jest po to, aby Ci pomóc, wesprzeć Ciebie i Twoje dziecko, okazać zrozumienie i empatię. Jeśli potraktujesz go, jako swojego sprzymierzeńca i stworzycie jeden zespół, możecie osiągnąć świetne efekty, a tym samym uporać się z trudnościami.
Jeśli masz jakieś wątpliwości i obawy przed pierwszą wizytą, skontaktuj się z psychologiem i zadaj wszelkie pytania, poproś o wyjaśnienie bądź opisanie sposobu pracy specjalisty, przebiegu pierwszej wizyty.
Zawsze staram się swoich pacjentów możliwie najlepiej przygotować do wizyty i zapewnić maksymalny poziom komfortu – otrzymują w rozmowie telefonicznej wszelkie informacje, a jeśli wyrażają taką chęć, przesyłam mini e-booka zawierającego opis przebiegu wizyty, informacje o mnie, moich metodach i sposobach pracy 🙂
O tym kiedy warto udać się do psychologa dziecięcego, w jakim wieku dziecko może odbyć wizytę u psychologa dziecięcego, jak się przygotować oraz jak wybrać specjalistę przeczytasz w pierwszej części wpisu pt. „Pierwsza wizyta u psychologa dziecięcego”
Powodzenia!
Jeden komentarz
Julia
Ten i poprzedni wpis bardzo pomocny – niedługo wybieram się z synem do psychologa.